Ruimte laten
Om te kunnen groeien is er tijd en aandacht nodig. Vandaag, middag in de zomerperiode hoorde ik een ouder nog zeggen: ‘in de vakantie tijd groeien mijn kinderen altijd letterlijk en figuurlijk’. Bij kinderen zien we hoe waardevol het is wanneer er even geen druk op hen ligt en zij kunnen spelen en kunnen zijn in het nu.
Wellicht herken je dat. Door niet je agenda vol te hebben, door even niets te moeten, kan er opeens zoveel spontaan. Even niets. En vervolgens kunnen merken hoe waardevol dat niets eigenlijk ook is. Tijd om te verwerken, ruimte maken in je lijf en leden, ruimte voor jou.
Ook voor grote mensen heel erg waardevol dus…
Stel je doel niet te hoog
Ik verneem wel eens: ik neem iedere week een dagdeel voor mijzelf om te doen wat ik leuk vindt, mooie doelen maar niet altijd even haalbaar voor bezige bijen. Ruimte maken kan ook iedere dag, een momentje némen om even te lanterfanten, eens bewust en diep ademhalen of wél die ruimte nemen om een ommetje te maken, terwijl je de neiging hebt om door te werken.
Ruimte maken of laten?
En misschien is het nog wel eenvoudiger dan dat…We kunnen ruimte maken, maar ook laten. Ruimte maken is zoiets als bewust tijd nemen door grenzen te stellen aan je tijd of te schrappen bijvoorbeeld, ruimte laten is de lege plekken ook echt ‘leeg’ laten. Ruimte laten door bijvoorbeeld even stil te blijven in een gesprek, terwijl je eigenlijk de neiging had te reageren, niet meteen met een oplossing komen naar je collega of je kind iets uit handen nemen, bewust een stapje naar achter doen of je schouders juist naar achter bewegen wanneer je merkt dat je wordt opgeslokt door het gebeuren om je heen. ‘Niets’ doen en de tijd maar even laten…