The only fear is fear itself.
Als je je angsten als excuus gebruikt is het op zijn minst te moeite waard om deze te onderzoeken!
Mensen willen ervaren. We hebben dromen. Doelen, verlangens. Groot of klein. We zijn onderweg en in beweging. We leren door doen. We ontdekken, ontwikkelen, leren over onszelf door de ervaringen die we opdoen.
Maar… gaande weg gebruiken we die ervaringen ook steeds vaker om iets NIET te doen. Vanuit angst. Angst wordt veel gebruikt om geen contact te leggen, geen eerste stap te zetten, geen mogelijkheden te zien…
Wanneer we angst toch al zoveel gebruiken om NIET te doen waar we naar verlangen, heeft angst (onbewust) al best veel regie. Tijd om de angsten nader te onderzoeken!
Geef je angsten maar eens recht van spreken:
Stel je geeft je angst gelijk. Het is écht té onzeker om nu voor jezelf te beginnen, deze baan op te zeggen of uit een lange relatie te stappen. Ook al ben je nu niet gelukkig, je weet wat je hebt.
Stel angst heeft gelijk. Het ergste wat je kunt bedenken wordt werkelijkheid wanneer je deze stap zal zetten. Als we van angst uit gaan he? Maar dat doen we nu dus. Angst staat al een tijdje met een irritant stemmetje te roepen en maakt dat jij toch iedere keer weer een stapje terugdoet net op het moment dat je ervoor wil gaan…
Dus: angst. Jij krijgt niet alleen recht van spreken. We gaan niet meer tegen je in. Je hebt totaal gelijk.
We gaan onze plannen, ideeën, dromen NIET uitvoeren. NIET verder ontdekken, ontwikkelen en al helemaal niet waarmaken.
Denk je eens in. Weg met die dromen!
Hoe is het dan met jou na:
– 6 maanden
– 3 jaar
– 6 jaar?
Gek idee toch? Om die dromen niet meer te hebben?
En ook weten dat je die ervaring dus niet op zult doen.
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij maakt het vaak zo’n verschil om mij dit voor te stellen. Ik word er NIET blij van. Ik WEET zeker dat ik mezelf voor mijn kop zal slaan. Sommige plannen daar lig ik niet wakker van wanneer zij niet tot uitvoering zullen komen. Daar hangt mijn geluk niet van af. Echter sommige stappen ook wél.
Geluk kun je toch niet koppelen aan doelen en dromen?
Klopt, je kunt niet gelukkig worden wanneer je dit nu ook niet kunt ZIJN. Geluk kun je namelijk in allerlei mogelijke situaties, momenten ervaren. Maar om gelukkig te ZIJN is het wél noodzakelijk dat jij dingen DOET die je leuk vindt. Waar je energie van krijgt. Waar je je blij door voelt. Waar je talent voor hebt. Waar jij je in kunt ontwikkelen. Waar je zin in hebt. De ervaringen opdoet waardoor jij ontdekt waar je goed in bent. Of waar je graag beter in zou willen worden. Gewoon omdat jij er blij van wordt. Meer geluk ervaren. En de mensen in je directe omgeving ook.
Die dingen. En ja, als het om ontwikkelen gaat is er beweging nodig. We worden als mens nu eenmaal niet uitgedaagd wanneer we jarenlang in eenzelfde cirkeltje blijven bewegen.
Niet een ander, nee jij bepaalt óf en wanneer jij die stap wilt nemen.
Angst is een gek iets.
Angst is opgebouwd door eerdere ervaring, ervaring van pijn die je niet nog eens wil mee maken. Alles beter dan dat. Onderzoek voor jezelf waar die pijn zit. Probeer dat moment nog eens terug te halen. Wanneer had je een ervaring van falen/ afgaan/ last van oordeel van een ander?
En waarom deed het pijn? Wat probeerde jij te bereiken op dat moment? Waar hoopte je op? Welke verlangen werd niet vervuld?
En: wat is daar vervolgens weer de oorsprong van? Heel vaak ligt deze namelijk in onze kindertijd.
Onbewust zijn wij ons bijvoorbeeld nog altijd aan het bewijzen, willen we gezien worden of erkenning krijgen. Ons gedrag is gericht op het vervullen van dit toen onvervulde verlangen. Daarbij doen we wel ons uiterste best om uit die pijn van toen te blijven. Daar is ons uitstel gedrag op gericht. Terwijl het juist zo mega super waardevol zou zijn voor jezelf wanneer je die betreffende pijn juist weer eens zou mogen voelen.
De lading mag eraf. Het hoeft niet meer. Als je niet meer bang hoeft te zijn voor die pijn. Jezelf ook niet hoeft te bewijzen, iets te vervullen of wat dan ook. Je hoeft niet meer die lat mega hoog te leggen, waarmee je die angst voor het falen alleen maar groter maakte…
Als angst geen excuus meer is…
Dan…?
Dan hoef je jij je plannen dus alleen nog maar uit te voeren omdat jíj er zin in hebt. Niet alleen het doel, je hebt ook zin in de ervaring. Niets te verliezen en in feite ook niets te winnen. Je bent al helemaal OK en steeds in ontwikkeling.
Slechts zin in een nieuwe ervaring!
Hoeveel rijker zou je dit kunnen maken als mens?